Równanie Drake’a, opracowane w celu oszacowania liczby potencjalnych cywilizacji pozaziemskich, stało się podstawą do zbadania prawdopodobieństwa istnienia inteligentnego życia w kosmosie. Włączenie do analizy wpływu ciemnej energii było znaczącym krokiem w poszerzaniu naszej wiedzy o wszechświecie i jego zdolności do podtrzymywania życia.
Ciemna energia, która przyspiesza ekspansję Wszechświata, stanowi około 71,4% całkowitego budżetu energetycznego Wszechświata. Wpływa na powstawanie gwiazd poprzez interakcję z grawitacją i zapadanie się obłoków pyłu. Model opracowany przez fizyka Daniele Soriniego i jego zespół pokazał, że idealny wszechświat gwiazdotwórczy może mieć współczynnik konwersji gwiazd na poziomie około 27% w porównaniu z 23% w naszym wszechświecie. Wskazuje to, że nasze warunki nie są optymalne, chociaż są wystarczające do zaistnienia życia.
Wyniki badań kwestionują antropocentryczne założenie, że Ziemia zajmuje wyjątkowe miejsce we wszechświecie. Według Sorini nawet w warunkach wyższej gęstości ciemnej energii życie może istnieć, co podkreśla zdolność przystosowania się życia do różnorodnych warunków kosmicznych. Oprócz ciemnej energii na pojawienie się inteligentnego życia wpływa wiele innych czynników, takich jak tempo powstawania gwiazd w układach planetarnych, występowanie planet nadających się do zamieszkania oraz mechanizmy biochemiczne, dzięki którym powstaje życie. Otwiera to nowe możliwości poszukiwań inteligencji pozaziemskiej i skupia uwagę na tych regionach wszechświata, w których warunki mogą być korzystniejsze.
Tego typu badania mogą potencjalnie poszerzyć naszą wiedzę na temat kosmologii i odpowiedzieć na odwieczne pytania dotyczące roli ludzkości we wszechświecie. Hipotetyczne symulacje proponowane przez teoretyków takich jak Lucas Lombreiser mogłyby pomóc w określeniu, w jaki sposób parametry Wszechświata wpływają na prawdopodobieństwo życia i sprawdzić, czy nasz Wszechświat jest pod tym względem wyjątkowy.
