Elżbieta I, ostatni monarcha dynastii Tudor, przeszła historię jako Królowa-Biała, prawie marmurowa twarz. Jej korporacyjny makijaż stał się symbolem jej panowania, ale pod gęstą warstwą kosmetyków była tragiczną historią związaną z skutkami ospy i wymuszonymi standardami piękna tamtych czasów.
W 1562 r., Zaledwie cztery lata po wspinaniu się na tron, Elizabeth i zachorowała na ospę, która prawie jej życie. Choroba pozostawiła głębokie blizny na twarzy, która stała się poważnym problemem dla królowej, ponieważ w epoce renesansu piękno było związane z mocą. Aby ukryć skutki choroby, Elizabeth stosowała białe związki i ocet. Ta kosmetyka, znana jako „weneckie cerus” lub „saturn spatury”, stworzył efekt porcelanowej skóry, ale był śmiertelny. Ołów w kompozycji stopniowo zatruwa ciało królowej, które może być jedną z przyczyn jej śmierci.
Biały makijaż zastosowano w grubej warstwie - mówi się, że pod koniec życia grubość powłoki osiągnęła cal (2,5 cm). Królowa zaktualizowała makijaż tylko raz w tygodniu, pozostawiając go na twarzy przez długi czas. Dało to trujące substancje więcej możliwości wchłaniania skóry. Oprócz Beliel, Elizabeth uzupełniła swój wizerunek jaskrawoczerwoną peruką, która stała się kolejną cechą jej stylu.
Makijaż Elizabeth był nie tylko sposobem na ukrywanie blizn, ale także narzędziem wspierającym twoją moc. W tamtych czasach piękno było symbolem młodości, siły i boskiego prawa do rządzenia. Według makijażu Jenny Shirkor: oficjalnie Elizabeth i zmarła 24 marca 1603 r. W wieku 69 lat. Chociaż dokładna przyczyna jej śmierci jest nieznana, istnieją założenia, że toksyczne składniki makijażu mogą powodować zanieczyszczenie krwi lub ogólne zatrucie ciała.
Pomimo wszystkich ofiar, które przyniosła do ołtarza piękna, Elizabeth pozostawiła dziedzictwo nie tylko jako silny władca, ale także jako ikona stylu, która celowo skonstruowała jej wizerunek, aby poprzeć jej moc i popularność.
