W Belgradzie jeden z największych protestów anty -guberncyjnych odbył się w ostatnich latach w Serbii, zebrał do miliona uczestników. Protestując przeciwko korupcji i nieefektywności władz, setki tysięcy obywateli wyszły na ulice, aby wyrazić niezadowolenie z administracji prezydenckiej Alexander Vuchich.
Protesty te były zwieńczeniem kilku miesięcy ruchu, który rozpoczął się po tragicznym incydencie - upadek baldachimu na dworcu kolejowym w nowym ogrodzie, co spowodowało 15 osób. Stało się to symbolem głębokich problemów kraju, w tym korupcji i zaniedbania władz. Działania protestacyjne nie ograniczały się tylko do studentów - pracowników, rolników i weteranów uczestniczyli w demonstracjach. Kulminacją protestu była „parada ciągników” i zapasów blokowaniem ulic i budynków administracyjnych w stolicy. Według opozycyjnych mediów liczba uczestników przekroczyła 300 tysięcy, a niektóre źródła szacują nawet na milion. Najważniejszym wymogiem demonstrantów było usunięcie prezydenta Vuchicha z władz i badanie okoliczności tragedii w nowym ogrodzie. W odpowiedzi na protesty rząd serbski wzmocnił środki bezpieczeństwa poprzez zbieranie sił specjalnych w centrum stolicy. Działania protestacyjne nie przebiegły bez incydentów: kilka osób zostało rannych w wyniku zderzeń z policją, a jeden samochód wjechał w tłum protestujących. Doniesiono również, że funkcjonariusze organów ścigania używali solidnych broni przeciwko protestującym, co spowodowało panikę wśród uczestników. Kilku aktywistów zostało zatrzymanych w walkach, a jeden z nich zagroził podważeniem administracji prezydenckiej, co dodatkowo zaostrzyło sytuację. Sam prezydent odpowiedział na działania protestacyjne. W serii apelacji telewizyjnych stwierdził, że protesty były nielegalne i, według niego, zorganizowane przez siły zagraniczne.
Vuchich podkreślił, że nie zamierza zrezygnować i nie zostanie zmuszony z ulicy, chociaż zauważył, że był gotowy przeprowadzić wybory w ciągu najbliższych trzech do czterech miesięcy, jeśli opozycja jest wymagana. Skrytykował także zachodnie media i media opozycyjne, oskarżając ich o manipulację i dezinformację. Pomimo faktu, że większość Serbów rzekomo utrzymuje stabilność i nie chce „rewolucji kolorowej”, ruch protestacyjny nadal nabiera rozpędu. To świadczy o głębokim niezadowoleniu ludności z istniejącym rządem i sytuacją polityczną w kraju. Działania masowe są kwestionowane przez stabilność rządu Vicich i mogą prowadzić do znacznych zmian politycznych, jeśli protestujący nadal domagają się jego rezygnacji.
Trudno jest przewidzieć dalszy rozwój, ale oczywiste jest, że serbska sytuacja polityczna jest na skraju poważnych zmian. Nie tylko przyszłość głosu, ale także dalszy rozwój procesów demokratycznych w Serbii, zależy od tego, w jaki sposób protesty zostaną rozwiązane.
