Na południu Włoch, w regionie Baseciate, Kracot stoi porzucone średniowieczne miasto, które zmieniło się z niegdyś dostatej osady w jedno z najwybitniejszych miast duchów. Jego dramatyczna lokalizacja na skalistym zboczu między Rivers Agri i Salandsrella Kakonne i wciąż uderza turystów i artystów mistyczną atmosferą.
Krakko sięga XIII wieku i od wieków jest centrum życia religijnego i kulturowego. Historycy uważają, że miasto może mieć związek z porządkiem templariuszy. W swojej architekturze nadal jest namacalna w erze tamtej epoki: fragmenty kościołów, klasztorów, rynków i starożytnej fortecy są zachowane wśród ruin. Jednak historia Kraco jest również historią upadku. Pod koniec XIX wieku miasto zaczęło cierpieć na zwykłe osuwiska. Kulminacją w 1963 r. Była katastrofa, kiedy duża część populacji została zmuszona do opuszczenia domów i przejścia do nowo utworzonej osady Krakko-Peschera. Przyczyną może być eksperci, że nie tylko czynniki naturalne, ale także interwencja człowieka, w szczególności niewłaściwa budowa zaopatrzenia w wodę i robót ziemnych.
Ostateczna ewakuacja nastąpiła po powodzi w 1972 r. W 1980 roku. Miasto było inspiracją dla dużego kina. Tutaj nakręcili sceny do filmów „Quantum of Mercy” (z serii o Jamesie Bonda), „Pasji Chrystusa” Mela Gibsona i kultowego dramatu włoskiego „Christ zatrzymał się w EBOL”. W 2008 r. Kraco znalazł się na liście obiektów priorytetowych światowego funduszu zabytków. Dla bezpieczeństwa odwiedzających i zachowania dziedzictwa kulturowego wejście do miasta jest ściśle kontrolowane: turyści mogą się tam dostać tylko z przewodnikiem i w hełmie ochronnym.
Dzisiaj Kraco to nie tylko ruiny. Jest to wspomnienie przeszłości, zamrożone w kamieniu, piękna, której natura nie zniszczyła. Jednocześnie jest to nowe życie miasta, które znalazło drugi oddech w sztuce, turystyce i ludzkiej wyobraźni.
