Nazwiska ukraińskie pochodzą z różnych źródeł i mają swoje własne cechy pochodzenia. Niektóre powstały od nazw zawodowych, inne są zapożyczone z innych języków. Chociaż niektóre nazwiska mogą pochodzić od tego samego słowa, mogą mieć różne końcówki. Należy zauważyć, że popularność tych nazwisk może się różnić w zależności od regionu.
Jak wynika z materiałów ukraińskiego portalu genealogicznego „Rodovid”, nazwiska powstałe z kombinacji słów, takich jak Dobryvechir i Netudikhata, były powszechne wśród Kozaków, zwłaszcza w Zaporożu i południowej części Ukrainy.
Najbardziej powszechną jest końcówka -enko (jenko), którą można spotkać we wszystkich regionach, chociaż jej maksymalne rozmieszczenie odnotowano w rejonie Dniepru, Połtawy, Słoboża i Zaporoża. Istnieją jednak również końcówki lokalne, które wskazują na regionalne pochodzenie. Na przykład końcówki -iv i -ishyn są charakterystyczne dla Galicji, -uk, -yuk dla huculszczyzny, -ich dla łemkowskiego. Na Wołyniu nazwiska często kończą się na -chuk, a na Zakarpaciu -ovych. Ponadto Zaporoże charakteryzuje się końcówką -ko.
Jeśli chodzi o wpływy ludów sąsiednich, zarówno ukraińska, jak i polska szlachta często nosiła nazwiska kończące się na -sky, -tskyi. Zrusyfikowane lub rosyjskie nazwiska często kończą się na -ov, -in.
