26 kwietnia 1986 r., O godzinie 01:23, w czasie Kijowa, czwarta jednostka energetyczna elektrowni jądrowej Czarnobyl miała miejsce w historii ludzkości. Nieudany eksperyment testu bezpieczeństwa doprowadził do eksplozji reaktora, substancji radioaktywnych i pożaru.
Celem eksperymentu było przetestowanie pracy turbogeneratora w warunkach utraty zasilania zewnętrznego. Jednak z powodu szeregu naruszeń instrukcji, przewidywanych wad i błędów reaktor stracił swoją stabilność, co spowodowało eksplozję termiczną.
Strażacy i pracownicy stacji, którzy bez odpowiedniej ochrony otrzymali wysokie dawki promieniowania, przybyli na miejsce katastrofy.
Chmura radioaktywna obejmowała Ukrainę, Białoruś, Rosję na początku, a później rozprzestrzeniła się na Europę. Około 116 tysięcy ludzi zostało ewakuowanych z Pripyat i okolic, a ponad 220 tysięcy poruszonych później.
Szacuje się, że emisje promieniowania były dziesięć razy wyższe niż zdolność bomb atomowych spadła na Hiroszimę i Nagasaki.
Około 30 osób zostało zabitych natychmiast po wypadku. W ciągu następnych lat rak i choroby sercowo -naczyniowe spowodowały tysiące ludzi spowodowane promieniowaniem.
Strefa wykluczenia Czarnobylu pozostaje niebezpieczna dla życia. Niektóre terytoria nadal mają wysoki poziom zanieczyszczenia promieniowania.
ZSRR poniósł miliardy strat, wydając ogromne kwoty, aby wyeliminować konsekwencje wypadku, przeniesienie populacji i budowę ochronnego sarkofagu nad zniszczonym reaktorem.
Katastrofa w Czarnobylu zmusiła świat do przeglądu polityki bezpieczeństwa elektrowni jądrowych. Doprowadziło to do zwiększonego ruchu antyatomowego, rozwoju programów odrzucania energii jądrowej w wielu krajach i tworzenia międzynarodowych umów bezpieczeństwa jądrowego.
Czarnobyl stał się symbolem ludzkiej odpowiedzialności wobec przyrody i potomków. Każdego roku, 26 kwietnia, świat pamięta tych, którzy oddali życie, ratując innych i przypomina potrzebę przestrzegania wysokich standardów bezpieczeństwa we wszystkich obszarach życia.
