Unia Europejska planuje przedstawić długą skalowaną strategię stopniowej odmowy importu rosyjskiego ropy i gazu 6 maja. Dokument ten będzie kluczowym etapem wysiłków UE w celu zmniejszenia zależności energetycznej od Rosji, w porównaniu z pochodzeniem wojny na Ukrainę.
Chociaż w 2022 r. Unia Europejska obiecała całkowicie zatrzymać zakup rosyjskiej energii kopalnej do 2027 r., Publikacja konkretnej „karty drogowej” została dwukrotnie przełożona. Ostatnio zaplanowano wprowadzenie w marcu 2025 r., Ale ze względu na szereg czynników wewnętrznych i zagranicznych proces ten został ponownie spowolniony.
Według Reutersa , powołując się na źródła w instytucjach europejskich, jednym z powodów opóźnienia były obawy o reakcję gospodarczą administracji prezydenckiej USA Donalda Trumpa. W szczególności ryzyko presji taryfowej w odpowiedzi na politykę energii i handlu zagranicznego UE.
Pomimo znacznego zmniejszenia objętości rosyjskiego gazu rurociągowego od 2022 r., W 2024 r. Unia Europejska zwiększyła import skroplonego gazu ziemnego (LNG) z Rosji. Według analityków udział rosyjskiego gazu (w tym LNG) w całkowitej podaży UE wyniósł około 19%.
W przeciwieństwie do ropy, rosyjski import gazu nie był jeszcze pod sankcjami UE. Jednym z głównych powodów jest opór poszczególnych państw członkowskich, w szczególności Węgier, który szczerze ogłosił zamiar zablokowania wszelkich decyzji wpływających na podaż rosyjskiej energii. W ramach UE sankcje energetyczne wymagają jednomyślnej zatwierdzenia, co komplikuje podejmowanie decyzji.
Oczekuje się, że nowa Komisja Europejska obejmuje określone środki w celu przyspieszenia przejścia energii i zastąpienia rosyjskich dostaw. Jednym z głównych obszarów jest wzrost importu LNG ze Stanów Zjednoczonych, które stały się już ważnym źródłem gazu na rynek europejski, szczególnie podczas kryzysu energetycznego z 2022 r.
W 2024 r. Stany Zjednoczone stały się trzecim co do wielkości dostawcą gazu w UE, ustępując jedynie Rosji i Norwegii. Prezydent USA Donald Trump wielokrotnie stwierdził, że energia byłaby narzędziem do wyrównania równowagi handlowej z UE i uważa eksport LNG za strategiczną dźwignię w negocjacjach z Brukselą.
Pomimo znacznego postępu w dywersyfikacji dostawców energii, wiele europejskich stowarzyszeń biznesowych i dyplomatów wyraża troskę o potencjalną zależność od Stanów Zjednoczonych. Istnieją obawy, że gaz w USA może być handlem szerszym dialogiem politycznym i gospodarczym, w tym obowiązkami, dotacjami i kwestiami transformacji zielonej.
W tym kontekście nowy plan UE powinien wykazać nie tylko odrzucenie rosyjskich zasobów, ale także strategiczną wizję długoterminowego bezpieczeństwa energetycznego. Dokument oczekuje, że propozycje utrzymają odnawialne źródła energii, rozwój infrastruktury importu LNG, zwiększenie efektywności energetycznej i stymulowania produkcji wewnętrznej.
