Jak średniowieczny mnich, który nigdy nie wychodził z domu, stworzył mapę świata

Na drugim piętrze biblioteki St. Mark w Wenecji pokój jednoosobowy zajmuje jedną mapę - i uzasadnione, biorąc pod uwagę jej historyczne znaczenie i rozmiar (2,4 m x 2,4 m). Jest to Mappa mundi (przetłumaczona - „Mapa świata”), ukończona w 1459 r., Która zebrała całą wiedzę geograficzną tamtych czasów i jest uważana za najlepszą średniowieczną mapę.

Niemal dwa razy większa niż słynna angielska mapa świata w Geraford (ok.

Chociaż noga mnicha nigdy nie wyszła poza Wenecję, jego Mappa Mundi zadziwiająco przedstawia miasta, prowincje, kontynenty, rzeki i góry.

Na mapie nie ma Ameryki - odkąd Christopher Columbus odbył swoją podróż przez ocean zaledwie 33 lata później - a także Australia. Ale jest Japonia (lub, jak Fra Mauro, Cipango) - i to jest jej pierwszy obraz na zachodniej mapie. Być może najbardziej uderzającym jest to, że Afryka jest przedstawiona w otaczającej wodzie ze wszystkich stron - na długo przed tym, jak Portugalczycy wyprzedzili Przylądek Dobrej Nadziei w 1488 roku.

„To najstarsza średniowieczna mapa, która przetrwała” - mówi Meredith Francesca Smoll, autorka książki „The Dark Sea zaczyna się tutaj” i dodaje, że jest ona również najbardziej kompletna.

„To pierwsza mapa, która jest bardziej oparta na nauce niż religii. Mapa Gereford jest propagandą, propagandą religijną - powiedział naukowiec.

Gereford przedstawił Paradise and Hell. Został stworzony jako zbiór świata wiedzy z duchowego punktu widzenia, ale zamiast tego Fra Mauro zastosowała naukowe podejście do kartografii. W swoich zapisach argumentował, że „przetestował tekst z praktycznym doświadczeniem, przez wiele lat odkrywając osoby godne wiary, które widziały na własne oczy, co tu jestem szczerze poinformowany”.

Mapa jest jednak nie tylko naukowa i historyczna. Najbardziej uderzające w nim i natychmiast wpada w oczy po podnoszeniu białych marmurowych schodów biblioteki św. Marka, gdzie przechowywane są najcenniejsze i starożytne rękopisy świata, więc jest to jego wielkość i wyrafinowanie.

„Jest ogromna, piękna, fantastycznie wykonana” - mówi historyk Pierialis Zorzi.

Mappa mundi fra mauro to nie tylko kontury krajów i kontynentów, jest to wspaniały złoto-niebieski obraz, który zawiera małe rysunki luksusowych pałaców, mostów, statków, niebieskich fal i ogromnych stworzeń morskich, a także 3000 kartigli. Historie, anegdoty i legendy.

Na przykład w Norwegii takiego napisu towarzyszy miejsce, w którym wenecki kupca Pietro Kerini poszedł na brzeg po wraku statku. Według legendy nie tylko przeżył w wyniku wypadku, ale także przyniósł suszone ryby do domu, co powoduje wenecką pasję do dań z Bakkala.

Kolejny napis wskazuje na Tarsh - „Królestwo, w którym przyszło Magi” - które, jak się myśleli, było gdzieś między Chinami a Mongolią.

Wszystkie te adnotacje są najwyraźniej stosowane na mapie i są stosunkowo łatwe do rozszyfrowania tubylców języka weneckiego, ponieważ obecny dialekt nie różni się zbytnio od języka XV wieku.

Te napisy przetłumaczyły się również na angielski na interaktywnej mapie, stworzonej przez Instytut i Muzeum Galileusza we Florencji. Jest pokazany na ekranie w tej samej przestrzeni wystawowej co Mappa Mundi i daje możliwość spojrzenia na świat oczami średniowiecznego mnicha.

I to nie był mały świat. Chociaż Fra Mauro żyła przez całe życie w klasztorze na wyspie Zatoki Perskiej, wykorzystał wiedzę podróżników i kupców, którzy gromadzili się do kwitnącej Wenecji, która była „stolicą kartografii tamtych czasów”, wyjaśnia Margarita Venturelli, personelu St. Mark Library.

„Mapy były kluczem do handlu, ponieważ jeśli masz dobrą mapę, możesz iść wszędzie” - dodaje Zorzi. „Wenecja powitała każdą innowacje w dziedzinie kartografii i była dobrze opłacana”.

Głównym źródłem Azji dla Fra Mauro był kupca i jego rodak, Wenecja Marco Polo, który opublikował swoje podróże 150 lat wcześniej.

150 miejsc na mapie może być bezpośrednio skorelowane z jego podróżami. Na przykład na wyspie Ceylon (obecny Sri Lanka) Mount Adam, gdzie, według legend, ciało pierwszej osoby zostało zakopane zębami i miską, która rzekomo miała magiczną własność mnożenia jedzenia.

Oprócz Polo Fra Mauro miała wiele innych źródeł na całym świecie. Fakt, że mapa współczesnych zachodnich oczu wygląda odwrócona, z południem powyżej, może wskazywać, że zainspirował go arabski kartografia, w tym mapa XII wieku geografa Afryki Północnej Muhammada al-Idrisi.

Liczby, które Fra Mauro nazywa „dystansem nieba”, pochodzą od matematyka i astronomu Campanus de Novar. „Od centrum świata po powierzchnię Ziemi 3245 mil. Od centrum świata po dolną powierzchnię niebios miesiąca - 107 936 mil ”itp., Pisze w lewym górnym rogu Mappa Mundi.

Fra Mauro również wykazywała zdrowy sceptycyzm i nie wstydziła się krytykować - ale czasami używa - czczonej „geografii” Ptolemeusza, którą napisał w Aleksandrii w Egipcie Ptolemeusza w 150 r. Ta praca dla świata zachodniego zaginęła od stuleci, aż do 1400 roku została odkryta i przetłumaczona na łacinę.

Racjonalistyczne podejście renesansu również okazało się, że Adam i Ewa w ogrodzie Edenu poza Planisferem, wyjaśniając, że niebo nie jest miejscem na ziemi. Ten pogląd podzielił religię i geografię i był postępowy dla każdego średniowiecznego człowieka, nie wspominając o mnichu.

Wszystkie te innowacje i fakt, że mapa została ukończona kilka dekad, zanim Christopher Columbus popłynął do Ameryki, przyczyniają się do faktu, że Mappa Mundi Fra Mauro jest uważana za geograficzne połączenie między średniowieczem a renesansem.

Współcześni odwiedzający mapy przypominają, że kiedy karty były nie tylko praktycznymi narzędziami, ale także dziełem sztuki - i sposobem na opowiadanie najbardziej niezwykłych historii.