Sytuacja nie przyczynia się do odważnych ofensywnych operacji armii ukraińskiej, uznaje obserwatora wojskowego Mykola Belleskov w kolumnie Rady Atlantyckiej. Tak więc jedynym inteligentnym planem dla 2024 r. Jest defensywny.
Pełna inwazja na skalę Rosji zbliża się do dwuletnich kadencji, a dla przywództwa wojskowego i politycznego Ukrainy ważne jest, aby nauczyć się lekcji z lat 2022 i 2023 r.
Najważniejszym wnioskiem, który można wyciągnąć z ostatnich dwóch lat walki, jest dominacja wojny obronnej nad operacją ofensywną. Zostało to wielokrotnie wykazane, zaczynając od niepowodzenia rosyjskiego Blitzkrig w pierwszym miesiącu wojny.
Drugą kluczową lekcją jest znaczenie równowagi między celami politycznymi a zdolnościami wojskowymi. Rozważania polityczne zmusiły zarówno Rosję, jak i Ukrainę do rozpoczęcia ofensywy z niewystarczającymi siłami, co doprowadziło do wielkich strat.
Chociaż Ukraina pozostaje całkowitym wyzwoleniem kraju z rosyjskiej okupacji, obecne okoliczności nie przyczyniają się do odważnych operacji ofensywnych. Na froncie międzynarodowym Stany Zjednoczone i UE zobowiązania do pomocy stanęły przed poważnymi przeszkodami politycznymi, podczas gdy próby rozszerzenia produkcji sprzętu wojskowego i broni były daleko w tyle za harmonogramem. Na Ukrainie zwiększają się obawy ze względu na dużą liczbę strat i potencjalny brak porodu.
W związku z tym strategia wojskowa Ukrainy dla 2024 r. Powinna skupić się na utrzymaniu linii frontu i zapewnieniu stałej kontroli nad około 82% kraju pozostającym w rękach Ukrainy. Strategiczne przejście do aktywnej obrony będzie zgodne z obecną siłą Ukrainy, umożliwiając wygranie cennego czasu na przegrupowanie i ponowne wyposażenie dnia wcześniej, prawdopodobnie bardziej korzystne warunki w 2025 r.
Ważne jest, aby bardziej obronna pozycja pozwoliła Ukrainie na pilną potrzebę Moskwy w zwycięstwach. Ponieważ armia rosyjska jest pod wielką presją polityczną w oczekiwaniu na promocję, ukraińscy dowódcy będą mieli wiele możliwości stabilnego krwawienia sił inwazji Putina, podobnie jak teraz w Avdiivka.
Równolegle Ukraina powinna dążyć do dalszego zmniejszania zdolności Rosji do prowadzenia wojny poprzez eskalację kampanii sił powietrznych dla celów daleko poza linią frontu na całej okupowanej Ukrainie i Rosji. Może to uwzględniać ataki na temat żołnierzy, baz wojskowych i magazynów amunicji, a także centrów logistycznych i produkcji broni.
Przyjmując aktywną strategię obrony w 2024 r., Kiv może osiągnąć podwójny cel, aby zapobiec jakiejkolwiek znaczącej promocji Rosji i stworzyć warunki, które będą promować sukces Ukrainy w wojnie o wyczerpanie. Stworzyłoby to podstawę powrotu do operacji ofensywnych w 2025 r.
Skuteczność każdej strategii obronnej w 2024 r. Będzie w dużej mierze zależeć od poziomu wsparcia partnerów Ukrainy. Jeśli chodzi o dostawę broni, priorytety uwzględnią ogromną liczbę amunicji artyleryjskiej wraz z elektronicznymi systemami walki, dronami perkusji, dodatkowymi środkami pocisków obrony powietrznej i pociskami dalekiego zasięgu. Oczekiwane przybycie myśliwców F-16 w nadchodzących miesiącach znacznie zwiększy zdolność Ukrainy do pozbawienia Rosji kontroli nad niebo.
Jeśli ta pomoc wojskowa zostanie udzielona, Ukraina będzie w stanie wdrożyć aktywną strategię obrony w ciągu następnego roku, a także przygotować się do przyszłych ofensyw. Szkolenie to powinno zawierać zaawansowane programy szkoleniowe dla ukraińskiego wojska w krajach NATO. Podczas gdy dziesiątki tysięcy ukraińskich żołnierzy zostało już przeszkolonych w ciągu pierwszych dwóch lat wojny, awarie na linii frontu w drugiej połowie 2023 r. Pokazały niedociągnięcia tych wysiłków. Oczywiście danie ukraińskim żołnierzom ukraińskim żołnierzom wiedzy wojskowej i umiejętności potrzebnym do sukcesu na polu bitwy.
Przejście na aktywną obronę w 2024 r. Nie uniemożliwi Ukrainy podjęcia określonych działań ofensywnych. Najbardziej prawdopodobnym celem ofensywnej działalności Ukrainy będzie Półwysep Krymski zajmowany przez Rosję w następnym roku. Zostało to potwierdzone przez prezesa Ukrainy Volodymyr Zelensky w niedawnym wywiadzie dla The Economist.
Systematyczne niszczenie rosyjskiego potencjału logistycznego i wojskowego na Krymie doszło do dwóch ważnych celów w 2024 r. Po pierwsze, pomoże to zapewnić swobodę nawigacji handlu na Morzu Czarnym, w oparciu o niedawne postępy Ukrainy w przełomie rosyjskiej blokady morskiej. Po drugie, uniemożliwiłoby to wysiłkom Kremla w celu uzupełnienia podaży armii rosyjskiej na południu Ukrainy, potencjalnie tworząc słabe punkty wzdłuż frontu wojny lądowej.
Sukces Ukrainy w bitwie nad Morzem Czarnym wykazał moc zachodniej broni w połączeniu z umiejętnościami i pomysłowością ukraińskiego wojska. Dalsze przełamy na Krymie i na morzu 2024 r. Będą zależeć od gotowości partnerów Ukrainy do dostarczenia niezbędnych pocisków.
Wezwania do Ukrainy w celu zatwierdzenia strategii obronnej w nadchodzącym roku dalekim od optymizmu, który został podniesiony na początku 2023 r. Po wygranych Ukrainy w pobliżu Charkiv i Kherson. Chociaż niektórzy obserwatorzy nieuchronnie uznają tę pozycję za pesymistyczną, a nawet porażkę, odzwierciedla obecną rzeczywistość wojny i jest najbardziej prawdopodobnym sposobem na sukces. Rzeczywiście, jeśli Ukraina przejdzie do aktywnej obrony w 2024 r. Do możliwego zwycięstwa, przyszli historycy uznają to rozważni i mądre.
Vladimir Putin otwarcie przygotowuje swój kraj na długą wojnę i jest inspirowany oznakami słabości wśród zachodnich sojuszników Ukrainy. Aby pokonać dyktatora Kremla i położyć kres zagrożeniu, które pochodzi z ożywienia rosyjskiego imperializmu, Ukraina i jej międzynarodowi partnerzy muszą przestać myśleć o kategoriach indywidualnych przestępstw i podjąć dłuższe podejście do tego historycznego zadania.
