Granica ukraińsko-polowa jest teraz powiązana nie z swobodnym przepływem towarów i transportu, ale z ciągłą blokadą, która doprowadziła do poważnych problemów dla ukraińskiej gospodarki. W trzecim tygodniu polscy przewoźnicy i rolnicy zablokowali granicę, która wywołuje reakcję łańcuchową negatywnych konsekwencji dla obu krajów.
W tym okresie Ukraina straciła ponad 400 milionów euro i to nie koniec. Blokada doprowadziła do zakłóceń umów, zakłóceń harmonogramów dostaw, psucia się żywności, wzrostu kosztów logistyki i końcowego paliwa w sterownikach. Kolejki futra na granicy docierają do dziesiątek kilometrów, powodując niesamowite trudności dla przewoźników.
Zyskuje specjalną twarz, ponieważ dzieje się w konflikcie wojskowym, w którym każdy korytarz transportowy staje się niezbędny. Rząd Niemiec i Stanów Zjednoczonych wyraził swój spór w związku z tą blokadą, określając ją jako niedopuszczalną w sytuacji, w której Ukraina potrzebuje maksymalnego poparcia w walce z rosyjską agresją.
Rząd federalny Niemiec podkreślił, że Ukraina ma prawo definiować własne cele wojskowe i polityczne w walce z agresją, a tylko on może inicjować rozmowy pokojowe. Stany Zjednoczone twierdzą, że nie ma polityki „zmuszania” Kijowa do negocjacji z Moskwą.
Jednak najbardziej ekscytującym w tej sytuacji jest nie tylko strata ekonomiczna, ale także poczucie rąk Kremlina w organizacji tej blokady. Zgodnie z oświadczeniami organizatorzy są „Konfederacją” Partii Pro -Rosy, a ich działania wydają się mieć na celu pogłębienie problemów gospodarczych naszego kraju.
W ciągu trzech tygodni ukraińska gospodarka poniosła ogromne straty, a perspektywa przedłużenia konfliktu między Polską a Ukrainą ma ryzyko upadłości dla ukraińskich przedsiębiorców, które zależą od eksportu.
Tymczasem oficjalna Warszawa nie spieszy się z rozwiązaniem konfliktu i nie zapewnia przyspieszenia protestujących. Zagraża to reputacji Polski jako wiarygodnego partnera logistycznego w UE. Komisja Europejska wyraziła już poparcie dla Ukrainy, ale kontynuowanie trójstronnych negocjacji nie prowadzą do konstruktywnych wyników.
Wszystko to wskazuje, że konflikt na granicy jest wielowarstwowy i wymaga kompleksowego podejścia do jego rozwiązania. Najważniejsze jest teraz znalezienie sposobu na dialog i pokojowe osiedlenie się, aby uniknąć dalszych strat i stresów dla obu stron.
